Skrzydlaci
Bogumił Bereś
Bogumił Bereś
Urodził się w 1944 roku. W latach 60. studiował na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej, gdzie uzyskał dyplom inżyniera mechanika w specjalności samoloty i śmigłowce.
W latach 1972–1979 pracował w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym PZL-Mielec jako specjalista konstruktor. Uczestniczył w projektowaniu samolotu rolniczego PZL M-15 oraz modeli dynamicznie podobnych do badań w tunelu aerodynamicznym prędkości krytycznej flatteru.
W 1979 roku rozpoczął pracę w Przedsiębiorstwie Doświadczalno-Produkcyjnym PZL-Bielsko jako główny konstruktor. Kierował zespołem konstrukcyjnym, który przeprowadził modyfikację szybowca SZD-48-3 Jantar Std., przygotował produkcję seryjną szybowca dwumiejscowego SZD-53-3 Puchacz, zaprojektował i wdrożył do produkcji szybowiec SZD-51 Junior, a także zaprojektował i zbudował prototypy szybowców Jantar 15 i SZD-52 Krokus. Zespół opracował również koncepcję szybowca klasy otwartej SZD-53.
W 1983 roku, jako specjalista konstruktor, zaprojektował urządzenie do automatycznego sterowania klapą według własnego patentu, zbudował je i przeprowadził próby. Brał także udział w budowie skrzydeł do szybowca SZD-48-4 Jantar z profilem NN-17.
Od 1987 roku pełnił funkcję kierownika zespołu jako konstruktor wiodący, a od 1993 roku jako główny konstruktor szybowca SZD-56 Diana, którego prototyp projektował i budował do roku 2000. W latach 1992–1993 był przewodniczącym Rady Pracowniczej PZL-Bielsko.
W 1995 roku założył własne Biuro Projektowe „B” Bogumił Bereś. Zaprojektował łopaty kompozytowe do elektrowni wiatrowej, ramy kompozytowe (węglowe) do roweru górskiego oraz kompozytowy wózek transportowy do szybowców. Wykupił od syndyka masy upadłościowej PDPSz PZL-Bielsko dokumentację i prawa do produkcji szybowca SZD-56 Diana. Uruchomił produkcję szybowców SZD-56-1 Diana 1 oraz opracował projekt szybowca SZD-56-2 Diana 2, wykonał jego prototyp i wdrożył do produkcji.
Był pilotem szybowcowym i samolotowym, z przeszkoleniem na samolocie An-2. Uzyskał licencję pilota po rozpoczęciu pracy w OBRSK Mielec. Miał wypadek na samolocie Ogar w Aeroklubie Mieleckim.
Interesował się muzyką – prowadził zespół bigbitowy „Kwadraty” – a także literaturą, komputerami, motocyklami, rowerami górskimi i narciarstwem.
Zmarł 2 lutego 2016 roku. Został pochowany w Bielsku-Białej (Kamienica).
Ciekawostki
Muzyczne początki
- W 1964 roku wystąpił z zespołem „Chochoły” na II Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu – jednym z najważniejszych wydarzeń muzycznych w Polsce.
- W 1967 założył zespół „Kwadraty”, który występował w klubach studenckich, m.in. w słynnej „Stodole” Politechniki Warszawskiej, oraz nagrywał dla Rozgłośni Harcerskiej.
Pasja do latania
- Po rozpoczęciu pracy w Mielcu uzyskał licencję pilota szybowcowego i samolotowego, z przeszkoleniem na samolocie An-2.
- Miał wypadek na samolocie Ogar w Aeroklubie Mieleckim, co pokazuje jego aktywne zaangażowanie w lotnictwo nie tylko jako konstruktor, ale też jako pilot.
Innowator z patentem
- W 1983 roku zaprojektował urządzenie do automatycznego sterowania klapą według własnego patentu, które sam zbudował i przetestował.
Wszechstronny projektant
- W ramach Biura Projektowego „B” zaprojektował:
- łopaty kompozytowe do elektrowni wiatrowych,
- ramy z włókna węglowego do rowerów górskich,
- kompozytowy wózek transportowy do szybowców.
Szybowce Diana – światowa klasa
- Po upadku PDPSz PZL-Bielsko wykupił prawa do szybowca SZD-56 Diana, uruchomił produkcję modelu Diana 1, a później zaprojektował i wdrożył Diana 2.
- Szybowce Diana należą do najlepszych szybowców wyczynowych na świecie – ustanowiono na nich rekordy świata i wygrano zawody rangi mistrzostw świata.
Medal Tańskiego
- W 2009 roku został uhonorowany przez Aeroklub Polski Medalem Tańskiego – najwyższym polskim odznaczeniem szybowcowym, przyznawanym za wybitne osiągnięcia w szybownictwie.
Aktywny styl życia
- Interesował się motocyklami, rowerami górskimi, narciarstwem, literaturą i komputerami – łączył technikę z kulturą i sportem.
