Człowiek i Beskidy – ten związek sięga czasów głębokiej prehistorii. Nigdy był on łatwy – góry zawsze stanowiły barierę komunikacyjną, niełatwo tu było również przetrwać kolejną zimę, a gleby nie były zbyt żyzne. A jednak związek człowieka i gór trwał przez tysiąclecia, z mniejszą lub większą siłą odciskając w krajobrazie swoje piętno.

Bielsko-Biała to liczące 175 tysięcy mieszkańców miasto na południu Polski u stóp Beskidów, nad rzeką Białą, przez wieki oddzielającą historyczny Śląsk od Małopolski. Dzisiaj kojarzone głównie z przemysłem samochodowym i elektrotechnicznym, do niedawna było drugim po Łodzi centrum polskiego włókiennictwa. Tworzą je dwa niegdyś odrębne ośrodki miejskie oraz 11 gmin wiejskich, przyłączanych stopniowo od 1925 do 1977 roku.

Mało która branża była tak ściśle związana z dawną Austrią jak produkcja mebli z giętego drewna, które na świecie powszechnie zwano „meblami wiedeńskimi”. Ważną rolę w tej dziedzinie wytwórczości odegrał Śląsk Cieszyński i sąsiadujące z nim tereny zachodniej Galicji, do 1918 roku pozostające w granicach monarchii Habsburgów. Wielkie kompleksy leśne Beskidów obfitowały w niezbędną do produkcji buczynę.

Od bardzo dawna bo już od XIX wieku Bielsko było liderem gospodarczym na mapie Europy. To tu ponad 130 lat temu powstały jedne z pierwszych wodociągów w Europie, a wybudowana w tych pionierskich czasach elektrownia umożliwiła budowę linii tramwajowej w 1895 r co także było jedną z pierwszych inwestycji tego typu. Bielsko stało się obok Łodzi centrum przemysłu wełnianego. Równocześnie rozwijały się inne gałęzie gospodarki, stąd nazwanie później Bielska miastem stu przemysłów.

Historia marzeń o lataniu jak ptaki, sięga czasów starożytnych a najbardziej znanym tego przykładem jest mit o Dedalu i Ikarze. W XII wieku angielski filozof Roger Bacon opisał w swej rozprawie możliwości lotu człowieka. Znaczące prace w tym zakresie przedstawił Leonardo da Vinci w notatkach i szkicach rozwiązań konstrukcyjnych, zajmując się tym w sposób twórczo-naukowy w latach 1490-1519.

Rzemiosło opiera się na dziedzictwie i dąży do doskonałości. Wszelkie próby, polegające na wykorzystaniu rzemiosła w realizacji zewnętrznych celów, idei i programów, zaburzają tę równowagę i powodują straty w wymiarze niematerialnym dziedzictwa.

Podobnie jak w poprzednich edycjach, taki i tym razem, dostaliśmy zaproszenie do publikacji w ramach programu ARTING. Reprezentując Wydział Form Przemysłowych cieszymy się z tej możliwości, tym bardziej, że hasło tegorocznej edycji — Dziedzictwo — wiąże się z ofertą edukacyjną wydziału, realizowaną w Pracowni Projektowania Alternatywnego.

Wełna jest materiałem głęboko zakorzenionym w polskiej kulturze.Jeszcze w pierwszej połowie XX w. na masową skalę produkowano wełniane wyroby w dwóch głównych ośrodkach włókienniczych w Polsce – w Bielsku-Białej oraz Łodzi. Wełna „żyła” dzięki rękodziełu ludowemu. Kilimy, stroje ludowe, dywany, kapelusze były materiałem eksportowym Cepelii. Prezentowane i sprzedawane w ekskluzywnych butikach Spółdzielni, w tym przy słynnej 5th Av. w Nowym Jorku, cieszyły się dużą popularnością i były elementem kreowania wizerunku Polski zagranicą

Mikroregion Gorolsko Swoboda został powołany do życia w maju 2007 roku przez dwie organizacje pozarządowe
z Czech oraz Polski i samorząd gminny ze Słowacji, odpowiednio Miejscowe Koło Polskiego Związku Kulturalno – Oświatowego w Jabłonkowie, Oddział Górali Śląskich Związku Podhalan i gminę Oszczadnica.